Uroš Predić (Orlovat, 25. novembar/7. decembar 1857 – Beograd, 11. februar 1953) je bio uz, Paju Jovanovića i Đorđa Krstića, najveći srpski slikar realizma. 

Rođen je u Orlovatu, gde je pohađao osnovnu školu, a potom nemačku školu u Crepaji. Kao vrlo darovit, dobio je stipendiju Matice srpske i 1876. otišao na bečku slikarsku akademiju.

Završio je Umetničku akademiju u Beču 1880. godine u klasi profesora Gripenkerla (Christian Grieppenkerl), istaknutog bečkog slikara, koji je imao veliki uticaj na Predića. U toku studija dobio je Gundelovu nagradu za slikanje uljem po muškom modelu. Godine 1882. radio je u privatnom ateljeu prof. Gripenkerla, a u periodu 1883-1885. bio je asistent Umetničke akademije u Beču. U to vreme, po uputstvu prof. Gripenkerla i arhitekte Hanzena, izradio je 13 slika mitološke sadržine za friz Parlamenta u Beču.

U svom slikarskom opusu najviše su zastupljeni portreti, ikonografija, žanr i istorijske kompozicije, ređe predeo, i samo jedan akt.

Jedan je od osnivača društva Lada 1904. i bio je neprekidno član ovog društva kao i njegov dugogodišnji predsednik. Izabran je za dopisnog člana Srpske kraljevske akademije 26. januara 1909, a 3. februara 1910. godine za redovnog člana. Jedan je od osnivača Udruženja likovnih umetnika u Beogradu 1919. godine i njegov prvi predsednik.

U pokušaju da potigne što uverljiviju sličnost sa likom naručioca i insistirajući na prepoznatljivosti, Predić je postao hroničar građanskog društva svoga vremena.